نقش والدین در کمک به فرزندان در انتخاب رشته تحصیلی
از انتخاب‌هاى مهم زندگى آدمی، انتخاب رشتهٔ تحصیلى و انتخاب شغل است. این امر معمولاً در دورهٔ نوجوانى و جوانى صورت مى‌گیرد. در این انتخاب مهم و پیچیده در ایران، علاوه بر خود دانشآموزان و اولیاى مدرسه، والدین نقش مهمى را بر عهده دارند. لذا توجه به موارد زیر ضرورى به نظر مى‌رسد:
۱. آغاز بلوغ و ورود به دورهٔ نوجوانى را در ظهور تمایل و گرایش به سوى انتخاب رشته و شغل مؤثر مى‌دانند و سنین ۱۵-۱۴ سالگى را اغلب آغاز شکفته‌شدن رغبت‌ها، استعدادها، بویژه استعدادهاى خاص ذکر مى‌کنند.
۲. در شناخت علایق و توانمندى‌هاى فرزندان، باید از فنون و روش‌هاى مختلف کسب اطلاع، استفاده نمود.
۳. به اصل تفاوت‌هاى فردى در فرزندان از نظر هوش، استعداد، علاقه، انگیزه، پیشرفت تحصیلى و … توجه نمود و هر فرزند را به تناسب ویژگى‌هایش یارى نمود و از وى انتظار داشت.
۴. با توجه به اینکه ارائهٔ اطلاعات تحصیلى و شغلى از دورهٔ ابتدایى ضرورت دارد، باید از ابتدا با برانگیختن حس کنجکاوى دانشآموزان نسبت به مؤسسات آموزشى و دنیاى حرف و مشاغل و سپس پاسخگویى به پرسش‌هاى آنان، زمینهٔ کسب اطلاعات لازم را فراهم نمود.
۵. لازم است پیوند بین تحصیل، کار و زندگى و خدمت به مردم را از کودکى در دبستان و سپس در دوره‌هاى تحصیلى بعد براى فرزندان مطرح نمود و دانش‌افزایى و کار کردن را به عنوان یک ارزش براى بقاء و ادامهٔ حیات فرد و جامعه مورد تأکید قرار داد.
۶. لازم است از طرق ممکن فرزندان را به نقش و اهمیت هر رشتهٔ تحصیلى و یا اطلاحات حرفه‌اى و شغلى آگاه گردانید و آنان را به تفکر و بحث در مورد انتخاب رشته و شغل تشویق نمود.
۷. لازم است از طریق ارتباط با اولیاى مدارس و مشاوران راهنمایی، با توانمندى‌ها و محدودیت‌هاى فرزند یا فرزندان خود آشنا شد و به هنگام راهنمایى تحصیلى و شغلى آنان از این اطلاعات استفاده کرد.
۸. باید از فشار و تحمیل رشتهٔ تحصیلى یا شغل به فرزند یا فرزندان جداً خوددارى کرد و در صورت وجود تفاوت نظر از مشاوران و دیگر مراجع ذى‌صلاح کمک گرفت.
۹. لازم است به کمک اولیاى مدارس و مشاوران دورهٔ متوسطه، در برنامه‌ریزى تحصیلى و شغلى فرزندان، به تناسب اطلاع و نیاز وارد شد و از شکست و یا ضعف تحصیلى آنان به موقع جلوگیرى نمود.
۱۰. لازم است مدارس متوسطه، در برنامه‌هاى آموزش خانواده به بحث در مورد ویژگى‌هاى رشته‌هاى تحصیلی، ضوابط انتخاب رشته، وضعیت بازار کار و اشتغال، امکانات تحصیلى در رشته‌هاى فنى و حرفه‌اى بپردازند و خانواده‌ها در این نوع برنامه‌ها شرکت نمایند تا بتوانند فرزندان خود را در انتخاب رشته و شغل آگاهانه راهنمایى کنند.
۱۱. با توجه به اینکه نمره‌هاى درسى بیشترین سهم را در انتخاب رشتهٔ تحصیلى دارد، لازم است والدین از طریق ارتباط با مدرسه و بررسى وضعیت تحصیلى و کارنامه‌هاى فرزندان خود، زمینه را براى پیشرفت تحصیلى آنان بیش از پیش مساعد گردانند.
۱۲. نظر به اینکه انتخاب رشته و ادامهٔ تحصیلى موفقیت‌آمیز در یک رشتهٔ تحصیلى و یا ادامهٔ کار در یک شغل به عوامل متعددى بستگى دارد، والدین لازم است در کمک به فرزندان در این زمینه، از تقلید و چشم و هم‌چشمى جداً خوددارى نمایند.
۱۳. با توجه به اینکه وضعیت پدران و مادران در ایران، در شهر و روستا، از نظر سطح تحصیل و نوع شغل متفاوت مى‌باشد، لازم است محاسن و محدودیت‌هاى شغل والدین براى فرزندان، به صورتى واقع‌بینانه مطرح گردد.
۱۴. از آنجا که کشور ما به نیروهاى انسانى کارآمد در سطوح مختلف ۱۳۰۹۵۰۳۸۱۹۵۰ مهارت در بخش‌هاى کشاورزی، صنعت و خدمات نیاز دارد، فراهم کردن زمینهٔ تحصیل در رشته‌هاى فنى و حرفه‌ای، یک ضرورت است. به ویژه آنکه بررسى وضعیت دانشآموزان در دورهٔ متوسطه نشان مى‌دهد که در سال تحصیلى ۷۶ – ۷۵، حدود ۱۷% در رشته‌هاى فنى و حرفه‌اى و بقیه در رشته‌هاى نظرى تحصیل کرده‌اند. لذا علاوه بر برنامه‌ریزان آموزش و پرورش، پدران و مادران نیز در این زمینه نقش مهمى دارند.
۱۵. تأکید بر یادگیرى حرفه‌هاى مختلف جامعه براى زیستن، کسب درآمد و اشتغال و گذراندن دوره‌هاى کارآموزى در بخش دولتى و خصوصى و استفاده از اوقات فراغت دانشآموزان در حرفه آموزی، از مواردى است که باید پدران و مادران در مورد فرزندان خود توجه نمایند.
۱۶. بیان شرح حال مردان و زنان موفق در امر تحصیل و یا کار و تولید و رموز توفیق آنان، به ویژه در مورد خوداشتغالى در زمینه‌هاى فنی، حرفه‌ای، ارزش دادن به کار و تولید و صنایع‌دستى و … نیز از جمله اقداماتى است که لازم است توسط والدین، مسؤولان مدارس متوسطه و مراکز کاریابى اشتغال صورت گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید